Kiejstut Bereźnicki

Kiejstut Bereźnicki (ur. 1935)

Mistrz klasycznej figury, melancholii i metafory. Jeden z ostatnich poetów malarstwa figuratywnego w Polsce.

Neotradycjonalista w obrębie nowej figuracji

• Bereźnicki to uczeń legendarnego Stanisława Teisseyre’a w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Już w latach 60. objawił się jako artysta o niezwykle dojrzałej, narracyjnej wyobraźni.
• Związany z Gdańskiem przez większość życia – był profesorem i wieloletnim rektorem Akademii Sztuk Pięknych. Przez jego pracownię przeszły setki studentów, ale niewielu dorównało mu mistrzostwem wyrazu.

Choć unikał sceny medialnej, miał ogromny wpływ na kształtowanie polskiej szkoły malarstwa figuratywnego i obok Jerzego Nowosielskiego jest czołowym reprezentantem neofiguracji.

Jaką techniką maluje? Na co zwraca uwagę?

• Technika klasyczna – olej na płótnie, rysunek. Maluje z ogromnym szacunkiem do rzemiosła.
• W swojej twórczości prowadzi dyskurs z XVII-wiecznymi mistrzami, jednak w warstwie ikonograficznej oraz kompozycyjnej wypracował indywidualną, rozpoznawalną poetykę obrazowania, osobny swój język zapisu świata
• Tematyka? Martwe natury, portrety, kobiety, dzieci, sceny pasyjne, czy biblijne. Nigdy nie były dosłowne. To obrazy psychologiczne, pełne symboliki, zadumy i ciszy.

Co ukrywał? Jakie miał tajemnice?

• Bereźnicki malował często siebie – nie jako klasyczny autoportret, ale jako postać symboliczną. Malował też swoich przyjaciół, często inspirowały go zdjęcia rodzinne.
• Uważa, że sztuka powinna być intymna i niedosłowna, wybiera malarską ciszę.

Dlaczego jest ważny dziś? Co mogą z tego wyciągnąć miłośnicy sztuki?

• Bereźnicki uczy pokory wobec obrazu. Jego sztuka mówi, że nie trzeba szokować, by poruszyć. W czasach mediów społecznościowych, jego malarstwo przypomina o powolnym, głębokim patrzeniu.
• Dla kolekcjonerów jest perłą polskiej szkoły figuratywnej – jego dzieła coraz częściej pojawiają się w obiegu aukcyjnym, a ich wartość rośnie wraz z odejściem od sztuki koncepcyjnej ku klasyce.
• To artysta, którego można czytać jak poezję: nie na raz, ale w ciszy, po kawałku, z szacunkiem.

Dodatkowe ciekawostki

Artysta posługuje się precyzyjną techniką malarską, wyraźnie określa malowane przez siebie przedmioty i postacie, bezbłędnie ustala ich relacje przestrzenne.

„To tak jak z Nowosielskim, Bereźnicki także stworzył osobny język zapisu świata i pewnie choćby chciał, nie umiałby go zmienić. Jest on bowiem jak charakter pisma, także przypisany do osobowości człowieka, i jak wiadomo grafolog potrafi z niego odczytać indywidualne cechy właściciela.”

Bożena Kowalska, Sześć spotkań refleksyjnych z malarstwem Kiejstuta Bereźnickiego.

Joanna Piotrowska - Art Advisor & Marszand