Jan Berdyszak (1934–2014)
Malarz, rzeźbiarz i teoretyk sztuki
Joanna Piotrowska - Art Advisor & Marszand
Jan Berdyszak był polskim rzeźbiarzem, malarzem, grafikiem, scenografem, teoretykiem sztuki i pedagogiem. Jego twórczość charakteryzuje się analitycznym i naukowym podejściem oraz konsekwentnym rozwijaniem koncepcji w cyklach dzieł, analizującymi przestrzeń i związane z nią zjawiska.
Studiował rzeźbę na Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu w latach 1952–1958, gdzie później pracował od 1965 roku. W latach 1984–1987 był prorektorem tej uczelni. Zajmował się także scenografią m.in. w Teatrze Marcinek i Teatrze 5 w latach 1961–1981.
Jego prace mają charakter analityczny i naukowy. Realizował je w cyklach, które eksplorują tematykę przestrzeni i jej aspektów, takich jak przezroczystość, pustka czy nieskończoność. W twórczości wykorzystał różnorodne media: malarstwo, rzeźbę, grafikę, instalacje i działania intermedialne.
Do ważniejszych cykli należą: Koła podwójne, Kompozycje kół, Przezroczyste, Ramy Wschodu, Milczenie, Nieskończoność, Belki krzyża, Stany moralności oraz Passe-par-tout. Ostatnie lata charakteryzowały się pracami fotograficznymi i instalacjami.
Berdyszak definiował swoje prace jako „nie-rzeczy”, pozostawiające rzeczywistość w jej naturalnym stanie, manifestując szacunek dla codzienności i potoczności. W swoich notatkach pisał o triadzie pojęć: oczywistość, pozorność i nierozstrzygalność, co odzwierciedlało jego refleksję nad etyką sztuki.
Polska
Grafika, Instalacje, Malarstwo, rzeźba, teoretyka sztuki
Przestrzeń, ciemność, pustka, przezroczystość, potencjalność, sacrum, czasoprzestrzeń, nieskończoność, etyka ewolucyjna sztuki
Wyróżnienie za wybitne osiągnięcia w dziedzinie malarstwa.
Odznaczenie państwowe przyznane za zasługi dla kultury polskiej.
Honorowy tytuł za zasługi artystyczne i dydaktyczne.
Wyższe odznaczenie państwowe dla zasłużonych artystów i twórców.
